Lekarskie postępowania dyscyplinarne należy prowadzić z udziałem organizacji społecznych

Stowarzyszenie Wolne Społeczeństwo wnosi o podjęcie przez Parlamentarny Zespół ds. Bezpieczeństwa Programu Szczepień Ochronnych Dzieci i Dorosłych ¹ prac nad nowelizacją ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich, celem zapewnienia nadzoru społecznego za pośrednictwem organizacji społecznych w lekarskich postępowaniach dyscyplinarnych, oraz celem wykonania konstytucyjnych zasad: regulowania ograniczeń praw i obowiązków konstytucyjnych wyłącznie przepisami ustawy, a także sprawowania władzy sądowniczej wyłącznie przez sądy powszechne, administracyjne i wojskowe, poprzez:

(1) usunięcie z art. 112 pkt. 1 tej ustawy słów: "przedstawicielu społecznym" i następującego po nich znaku interpunkcyjnego przecinka;

(2) dodanie w art. 5 pkt. 1 ustawy po słowie "przestrzeganie", słów: "w zakresie czynności medycznych oraz w stosunku do pacjenta";

(3) zastąpienie w ustawie odpowiednie wyrażeń "sąd lekarski", "okręgowy sąd lekarski" i "Naczelny Sąd Lekarski", wyrażeniami: "komisja dyscyplinarna", "okręgowa komisja dyscyplinarna" i "Naczelna Komisja Dyscyplinarna".

Wykonywanie usług medycznych powinno odbywać się pod nadzorem społecznym z wielu powodów, w szczególności, gdy finansowane są one ze środków publicznych, a z ich wykonywaniem wiążą się uprawnienia przyznawane wykonawcom na wyłączność przez państwo. Bezpośredni udział społeczny w nadzorze nad wszelkim wykonywaniem uprawnień państwowych i wykorzystywaniem środków państwowych i publicznych jest warunkiem demokratyczności działania państwa. Naruszeniem demokracji jest wyjmowanie kompetencji państwowych spod demokratycznego nadzoru.

W sprawach medycznych udział społeczny w nadzorze dyscyplinarnym jest konieczny także z powodu ogromnych korupcyjnych wpływów przemysłu medycznego na wykonywanie zawodów medycznych. Tylko rozproszony nadzór społeczny może dlań stanowić przeciwwagę.

Jak wskazuje Catalina Smulovitz ("Kiedy mogą funkcjonować rządy prawa?", w: "Demokracja i rządy prawa", red. J. M. Maravall, A. Przeworski, Warszawa 2010, s. 169), społeczne działanie ma potencjalnie znaczną skuteczność wobec działań sprawców korupcji w wielkich rozmiarach: "Koszty można bowiem na nich nakładać właśnie dlatego, że obywatele działają w sposób zdecentralizowany. Wytwarza to niepewność co do tego, jak, kiedy i przez kogo nałożone zostaną koszty. To zaś zmniejsza szanse zawarcia układu. Jeśli tak jest w istocie, to nawet jeśli istnieją obywatele chętni do wchodzenia w układy z władzą, trudniejsze staję się uzyskanie pewności, czy inni nie będą zdolni do stworzenia alternatywnej koalicji, by stawić czoła próbom zawarcia układu przez suwerena. Jeśli rządzący są obciążani kosztami w sposób zdecentralizowany i chaotyczny, to przewidywanie, z kim należy zawrzeć układ i jak uniknąć możliwych kosztów staje się utrudnione. Innymi słowy, przewidywanie >>sposobów przeżycia i jednocześnie ponoszenia odpowiedzialności<< jest trudniejsze (J. M. Maravall: Accountability and Manipulation, w: Democracy, Accountability, and Representation, red. A. Przeworski, S. C. Stokes, B. Manin, Cambridge 1999)".

Ograniczenie kompetencji stanowienia regulacji etycznych korporacji medycznej do zakresu czynności medycznych oraz stosunku do pacjenta, jest niezbędne dla wykluczenia działania tej organizacji jako podstawy tworzenia swoistej kasty zawodowej kształtującej i podporządkowującej sobie życie i działalność społeczną swych przymusowych członków.

Wyrażenia: "sąd lekarski", "okręgowy sąd lekarski" i "Naczelny Sąd Lekarski", stanowią konstytucyjnie niedopuszczalne narzędzia przypisywania, przynajmniej faktycznego, jeśli nie prawnego, podmiotom pozakonstytucyjnym kompetencji konstytucyjnie zastrzeżonych dla sądów powszechnych, administracyjnych i wojskowych. Posługiwanie się słowem "sąd" w ustawie w odniesieniu do innego podmiotu niż sąd powszechny, administracyjny lub wojskowy, wprowadza obywateli w błąd, i służy nadużyciom.

Wobec wykorzystywania regulacji prawnych objętych wnioskiem do ograniczania lekarzom ich wolności wypowiedzi i wolności ich działania społecznego, przedstawiany wniosek jest wnioskiem pilnym.