Oddajcie sądy społeczeństwu

Ze względu na potrzebę ochrony rodzin przed kryminalistami, pedofilami i sutenerami chronionymi przez polityków partii politycznych, oraz w przekonaniu, że Rzeczpospolita ma obowiązek chronić dzieci i rodziny, a nie polityków oraz gangsterów, pedofili i sutenerów, Fundacja Wolne Społeczeństwo (FWS) domaga się niezwłocznych czynności Prokuratury Krajowej i Prokuratora Generalnego przeciwko sprawcom bezprawnego powołania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, stwierdzając zarazem bezprawność powoływania od 1997 r. sędziów przez Krajową Radę Sądownictwa bez udziału piętnastu członków Rady, których zgodnie z Konstytucją powinien wybierać Naród.

Przepisy Konstytucji są jednoznaczne: na urząd sędziowski wolno Prezydentowi powoływać tylko osobę wskazaną wnioskiem Krajowej Rady Sądownictwa z udziałem piętnastu jej członków wybranych przez Naród, a na urząd Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego --- tylko osobę przedstawioną przez sędziów uczestniczących w Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego i stanowiących łącznie więcej niż połowę jego składu. Krajowa Rada Sądownictwa była i jest uprawniona zgodnie z art. 187 ust. 1 pkt. 2, art. 4 ust. 2 i art. 7 Konstytucji do wnioskowania o powołanie sędziego wyłącznie, gdy czyni to z udziałem piętnastu jej członków wybranych przez Naród w wyborach powszechnych. Skoro przepis Konstytucji dotyczący wybierania tych piętnastu członków nie wskazuje, kto ma ich wybierać, to stosuje się ogólną zasadę bezpośredniego działania Narodu: wybierać powinien Naród. Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego jest uprawnione zgodnie z art. 183 ust. 3 Konstytucji do przedstawiania Prezydentowi kandydatów na Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego wyłącznie, gdy czyni to po umożliwieniu każdemu członkowi Zgromadzenia Ogólnego formalnego wyrażenia poparcia albo braku poparcia dla każdej zgłoszonej kandydatury z osobna, i gdy czyni to w odniesieniu do kandydatur, które poparła co najmniej połowa członków Zgromadzenia Ogólnego. Uprawnienie do przedstawiania kandydatów przysługuje zgodnie z art. 183 ust. 3 Konstytucji Zgromadzeniu Ogólnemu działającemu demokratycznie jako jeden podmiot zbiorowy i podejmującemu każdą decyzję co najmniej większością głosów albo jednogłośnie. Należy zatem głosować nad każdą kandydaturą osobno, a następnie nad przedstawieniem kandydatur.

Przepis art. 183 ust. 3 Konstytucji wyklucza przedstawianie jako kandydata do pełnienia urzędu Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego każdej osoby, która nie została przedstawiona Prezydentowi przez sędziów uczestniczących w Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego i stanowiących łącznie więcej niż połowę jego składu. Całkowicie sprzecznym z tym przepisem i z jego istotą jest zastąpienie Zgromadzenia Sędziów Sądu Najwyższego w czynności przedstawiania kandydata na Pierwszego Prezesa tego sądu przez politycznego stronnika osoby aktualnie sprawującej urząd Prezydenta, po obsadzeniu tego stronnika wbrew Konstytucji w niedopuszczonej przez Konstytucję roli "osoby pełniącej funkcję Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego".

Zgodnie z art. 183 ust. 3 Konstytucji każdy kandydat na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego musi w procedurze powoływania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego zostać przedstawiony Prezydentowi przez działające demokratycznie Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego, a nie przez grupę sędziów tego sądu. Istotą tego przepisu jest wykluczenie obsadzenia tego stanowiska wyłącznie wedle woli lub życzenia osoby pełniącej urząd Prezydenta lub sędziów związanych politycznie lub współdziałających z tą osobą. Przepis art. 183 ust. 3 Konstytucji wymaga, by przed powołaniem kandydata przez Prezydenta na stanowisko Pierwszego Prezesa kandydat ten otrzymał poparcie Zgromadzenia Ogólnego, które zgodnie z naczelnymi normami demokratycznego działania organów Rzeczypospolitej podejmuje każdą decyzję o swym działaniu zgodnie z wolą większości swych członków w każdej sprawie, także o każdym określeniu kandydata na stanowisko Pierwszego Prezesa oraz o każdym przedstawieniu kandydatów Prezydentowi. Istotą tego przepisu jest wymuszenie współdziałania i zrównoważenia interesów osoby pełniącej urząd Prezydenta i osób z nią związanych oraz interesów większości sędziów Sądu Najwyższego i osób z nimi związanych. Przepis ten wyklucza powoływanie kandydatów wybieranych przez Prezydenta i przez paru sędziów, których Prezydent wprowadził do sądu.

W szczególności jest złamaniem Konstytucji czyn wybierania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego bez zgody większości członków Zgromadzenia Sędziów Sądu Najwyższego przez zajmującego stanowisko Prezydenta polityka partii politycznej --- A. Dudę --- oskarżonego przed sądem o udział w haniebnych i sięgający zbrodni czynach pomocnictwa lub poplecznictwa w porywaniu i wykorzystywaniu dzieci. Konstytucja z 1997 r. zniosła zakaz postępowania karnego przeciwko osobie pełniącej urząd Prezydenta. Obecnie według art. 145 ust. 1 Konstytucji osoba pełniąca urząd Prezydenta "może" być pociągnięta do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu, a w braku takiego pociągnięcia ponosi odpowiedzialność na zasadach ogólnych przed sądami powszechnymi, choć w przypadku prawomocnego skazania może samą siebie objąć aktem prezydenckiego ułaskawienia. Takie rozwiązanie wyklucza samowolę i bezkarność osoby, której powierzono ogromną władzę prezydencką, a zarazem nie grozi uniemożliwieniem pełnienia obowiązków prezydenckich.

Od 1997 r. urzędów sędziowskich nie mogą sprawować osoby powołane na stanowisko sędziego inaczej niż przez Prezydenta wskutek ich uprzedniego wskazania wnioskiem Krajowej Rady Sądownictwa działającej w składzie zgodnym z wymogami Konstytucji, obejmującym osoby wybierane przez organy państwa i przez obywateli, zapewniającym równowagę między potrzebami demokracji a potrzebami stabilności prawnej w demokratycznym państwie prawnym, jakim ma być Rzeczpospolita (nie mogą ich sprawować nominaci Rady Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej).

W szczególności Konstytucja dopuszcza sprawowanie urzędów sędziowskich wyłącznie przez osoby przedstawione do powołania Prezydentowi wnioskiem Krajowej Rady Sądownictwa działającej w składzie obejmującym piętnastu członków Rady wybranych przez Naród, ponieważ: (1) zgodnie z określoną w art. 4 ust. 2 Konstytucji zasadą domyślności bezpośredniej podmiotowości Narodu w każdej konstytucyjnej czynności wyboru, której podmiot dokonujący wyboru nie jest wskazany, czynność wyboru określonego w art. 187 ust. 1 pkt. 2 Konstytucji może być wykonywana tylko przez Naród, jako że art. 187 ust. 1 pkt. 2 Konstytucji nie wskazuje innego jej wykonawcy; a (2) zgodnie z zasadą pojedynczego przedstawicielstwa (niedopuszczenia powoływania przedstawiciela Narodu przez przedstawiciela Narodu) określoną przepisem art. 4 ust. 2 i art. 10 Konstytucji, czynności wyboru określonego w art. 187 ust. 1 pkt. 2 Konstytucji ze względu na związaną z nim funkcję przedstawicielska w sprawowaniu władzy sądowniczej nie mogą dokonywać osoby pełniące już funkcję przedstawicielską lub osoby wybrane do pełnienia władzy ustawodawczej lub wykonawczej. W każdym przypadku niewskazania innego niż Naród podmiotu czynności wyboru określonej w Konstytucji, dokonywać może jej zgodnie z art. 4 Konstytucji tylko Naród. Przedstawiciele Narodu mogą sprawować władzę, gdy Naród nie sprawuje jej bezpośrednio, ale nie mogą powoływać innych przedstawicieli Narodu. Powoływanie przedstawiciela Narodu nie jest czynnością sprawowania władzy i nie może być dokonywane przez (innego) przedstawiciela Narodu na podstawie udzielonego mu przez Naród upoważnienia do sprawowania władzy. Wybranie obywatela do wykonywania czynności władzy ustawodawczej lub wykonawczej wyklucza dokonywanie przezeń czynności wyboru osoby do pełnienia władzy sądowniczej zgodnie z art. 10 Konstytucji, jeśli jej przepis szczególny nie stanowi inaczej (art. 187 ust. 4 nie dopuszcza w tym celu ustawy).

Osoby działające obecnie jako sędziowie Sądu Najwyższego, a wśród nich M. Manowska, zostały powołane na swe stanowiska sędziowskie w tym sądzie w sposób naruszający Konstytucję. M. Manowska została powołana na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w sposób naruszający Konstytucję. Osoby te dopuszczają się przestępczych uzurpacji uprawnień sędziowskich.

Sądowi uzurpatorzy --- osoby zajmujące wbrew Konstytucji stanowiska w Sądzie Najwyższym --- dopuszczają się przestępstw przekroczenia uprawnień i niedopełnienia obowiązków funkcjonariusza publicznego. Wykonują czynności urzędowe, do których nie są upoważnione, a zarazem nie dopełniają obowiązku działania w zgodzie z prawem oraz poszanowania prawa.

Zgodnie z wymogami Konstytucji należy niezwłocznie usunąć z Sądu Najwyższego wszystkich politycznych nominatów i uzurpatorów, a w szczególności --- wszystkich stronników partii politycznych, zarówno politycznych partii rządzących, jak i partii politycznych odgrywających rolę "opozycji" w kartelu partii politycznych. Partie polityczne winny zgodnie z Konstytucją oddać sądownictwo obywatelom Rzeczypospolitej, oddać sądy społeczeństwu.

Sądownictwo jest obecnie w Polsce podporządkowane kartelowi partii politycznych, który wbrew Konstytucji przejął władzę w Rzeczypospolitej i drogą licznych przestępstw politycznych zawłaszczył polskie państwo, by wykluczyć prawne środki zwalczania przestępczości politycznej i przemienić państwo w narzędzie okradania jego obywateli i pozbawiania ich wolności. Okoliczności te są ukrywane przed szerokimi rzeszami obywateli i wyborców przez zarząd i pracowników spółki Telewizja Polska oraz licznych posłów na Sejm Rzeczypospolitej. Ukrywanie przejęcia państwa i przestępczości politycznej stanowi przeszkodę w zwalczaniu ich środkami demokratycznymi. Rzeczpospolita upada, a jej miejsce zajmuje koalicja gangów, w które przemieniły się partie polityczne wspierane przez pospolitych gangsterów oraz udzielające im ochrony.

Dnia 26 maja 2020 r. FWS zawiadomiła Prokuratora Generalnego o popełnieniu przez Małgorzatę Manowską oraz Andrzeja Dudę i Aleksandra Stępkowskiego w maju 2020 r. na terytorium Rzeczypospolitej przestępstw przekroczenia uprawnień i niedopełnienia obowiązków funkcjonariusza publicznego w procedurze powoływania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, a także o pomocnictwie lub poplecznictwie w tym przestępstwie zarządu i pracowników spółki Telewizja Polska oraz licznych posłów na Sejm Rzeczypospolitej --- o czynach popełnionych celem przysporzenia M. Manowskiej i A. Dudzie oraz innym osobom korzyści osobistych wynikających z pełnienia urzędu wbrew prawu oraz z unikania odpowiedzialności za naruszanie prawa.

Wskazane wyżej osoby naruszyły w sposób rażący przepisy art. 183 ust. 3 oraz art. 187 ust. 1 pkt. 2, art. 4 ust. 2 i art. 7 Konstytucji na szkodę FWS poprzez:

(1) ogłoszenie rzekomego powołania Małgorzaty Manowskiej do pełnienia urzędu Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego mimo braku czynności określenia jej oraz przedstawienia jej jako kandydata do powołania Prezydentowi Rzeczypospolitej przez sędziów uczestniczących w Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego i stanowiących łącznie więcej niż połowę jego składu --- mimo braku poprzedzającego i wykluczającego wykonanie przez Prezydenta czynności powołania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego;

(2) dokonywanie czynności określania rzekomego kandydata do pełnienia urzędu Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego przez sędziów stanowiących mniej niż połowę liczby członków Zgromadzenia Ogólnego, bez umożliwienia każdemu sędziemu uczestniczącemu w Zgromadzeniu wyrażenia swego poparcia albo braku swego poparcia dla każdego kandydata, wbrew art. 183 ust. 3 Konstytucji i na podstawie regulacji sprzecznej z tym przepisem;

(3) uniemożliwienie lub pominięcie w procedurze powoływania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego wymaganej przez Konstytucję czynności przedstawienia kandydatów do pełnienia urzędu Pierwszego Prezesa Prezydentowi przez sędziów wchodzących w skład Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego i stanowiących więcej niż połowę jego składu;

(4) pełnienie i dopuszczanie pełnienia urzędów sędziowskich przez stronników partii politycznych mimo braku powołania na stanowisko sędziowskie przez Prezydenta na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa sformułowany przez Radę z udziałem piętnastu jej członków wybranych przez Naród zgodnie z art. 187 ust. 1 pkt. 2 i art. 4 ust. 2 Konstytucji;

(5) ukrywanie przed obywatelami i wyborcami podnoszonego publicznie (5.1) zarzutu naruszenia Konstytucji dotyczącego pełnienia urzędów sędziowskich przez osoby powołane na wniosek wadliwie ukształtowanej przez polityków Krajowej Rady Sądownictwa, po niezgodnym z Konstytucją wykluczeniu wybierania 15 członków Rady przez Naród; oraz ukrywanie (5.2) zarzutu pozbawienia (większości) sędziów Sądu Najwyższego --- w szczególności sędziów innych niż (mniejszościowa) grupa rzekomych sędziów Sądu Najwyższego będących stronnikami rządzących partii politycznych wadliwie powołanymi na sędziowskie stanowiska wskutek wniosków Krajowej Rady Sądownictwa działającej w składzie niezgodnym z Konstytucją --- możności wyrażenia swojego poparcia albo swojego braku poparcia dla kandydatury Małgorzaty Manowskiej; jak również ukrywanie (5.3) zarzutu niedokonania czynności przedstawienia kandydatów do urzędu Pierwszego Prezesa przez sędziów wchodzących w skład Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego i stanowiących więcej niż połowę tego składu.

FWS jest w przedmiotowej sprawie podmiotem pokrzywdzonym ze względu na jej występowanie przeciwko naruszaniu prawa przez polityków partii politycznych lub polityków współdziałających z partiami politycznymi, w szczególności --- występowanie z oskarżeniem przeciwko Andrzejowi Dudzie o popełnienie czynów pomocnictwa lub poplecznictwa w porywaniu i wykorzystywaniu dzieci, w postępowaniu przygotowawczym Prokuratury Rejonowej Warszawa -- Śródmieście pod sygnaturą akt: PR 1 Ds. 1184.2019, oraz przed sądem, w postępowaniach, w których FWS potrzebuje do ochrony rodzin zgodnie z jej celami statutowymi takiego sądownictwa wraz z Sądem Najwyższym, które jest całkowicie niezależne od polityków i od rządzących partii politycznych oraz od gangsterów, pedofili i sutenerów chronionych przez te partie.